Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Ένα άρθρο σχετικά με την κοινωνική έκρηξη που ζήσαμε

Τώρα που φαίνεται να καταλαγιάζουν τα πράγματα, είναι καιρός για περίσκεψη, ανάλυση και κατανόηση, σας στέλνω ένα κείμενο που είχε γραφτεί τον Ιανουάριο του 2008 για ένα συλλογικό τόμο που δεν ξέρω αν τελικά βγει ποτέ. Θα το βρείτε στο: http://www.elemedu.upatras.gr/index.php?section=589&itemid691=749&secondary=963

3 σχόλια:

Aggelos είπε...

το κείμενο νομίζω ότι "δείχνει" μια κατεύθυνση, μέσω του ελληνικού φίλτρου και ιδαιτεροτήτων (που οφείλω να πω ότι δεν είχα σκεφτεί), προς συνθήκες κοινωνικής αναταραχής που τελικά ίσως ζούμε 1 χρόνο αργότερα!!
Σίγουρα είναι ένα κείμενο που λόγω δομής αλλά και ιδεών μας βάζει σε σκέψεις και όχι σε γενικές συζητήσεις και "αμπελοφιλοσοφίες"
Άγγελος

Antigone είπε...

Κατά τη γνώμη μου είναι ένα εξαιρετικά προφητικό κείμενο, που σήμερα πια μετά τα γεγονότα μας βοηθάει να τοποθετήσουμε, να καταλάβουμε και να ερμηνεύσουμε το αλλαλούμ που επικρατεί στην Ελλάδα σήμερα, καθώς και ό,τι λίγο ή πολύ βιώνει ο καθένας από εμάς από τη θέση του στο σύστημα και τους ρόλους που έχει ως πολίτης, φοιτητής, επαγγελματίας (ταξιδιώτης), φίλος...κτλ...και τελικά ως ψυχοσωματική οντότητα.
Σε μένα τουλάχιστον έδωσε ένα συνεκτικό πλαίσιο περιγραφής και σύνδεσης των επιμέρους πολιτικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών παραμέτρων (και) της (ελληνικής) παραγματικότητας.
Νόμιζω ότι στο μάκρο επίπεδο αφορά/συνδέεται με όλες τις επιμέρους έρευνές μας στην ομάδα.
Κρίμα που δεν είχε δημοσιευτεί πριν τα γεγονότα.
Συμφωνώ με τον Άγγελο ότι η δομή και οι ιδέες μας απομακρίνουν από την 'αμπελοφιλοφία'. Θα προσθέσω σε αυτά και τη γλώσσα που νομίζω ότι συμβάλλει πάρα πολύ θετικά σε αυτό που διαβάζουμε και καταλαβαίνουμε.

toniap77 είπε...

παρότι είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, και παρότι παρουσιάζει τη σύγχρονη ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα χωρίς ωραιοποιήσεις, περιστροφές και πέρα από κάθε εξιδανίκευση, νομίζω ότι η συγχρονη εκπαιδευτική κατάσταση που παρουσιάζεται στο άρθρο αυτό είναι μία από τις αιτίες που οδήγησαν στα τελευταία γενότα (και ίσως -τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου- όχι η μοναδική ή η κύρια)...
ωστόσο σε όλα όσα αναφέρετε μπορεί κάποιος να διακρίνει την αληθινή ουσία της ανανοηματοδοτειμένης σύγκρονης εκπαίδευσης σε ελληνικό και παγκόμιο επίπεδο. ίσως να είναι εκ μέρους μου απλοϊκό και αφελές, αλλά δεν μπορώ να αποφύγω να κάνω αναγωγές και στα δικά μου ερευνητικά ενδιαφέροντα και στη σχέση με την εκπαίδευση του πληθυσμού- στόχου της δικής μου δουλειάς... ίσως μία απάντηση στο γιατί οι Τσιγγάνοι εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο ή δε στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και δε φαίνονται να δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για την εκπαίδευση στην πλειοψηφία τους να οφείλεται όχι μόνο στο ότι το σχολείο ως θεσμός δεν έχει παράδοση στην τσιγγάνικη κοινωνία, αλλά και στη συνειδητοποίηση ότι η αποκτηση μορφωτικών δεξιοτήτων (με οποιοδήποτε κόστος) είναι μια επένδυση χωρίς άμεση οικονομική - επαγγελματική απόδοση και -όπως υποστηρίζεται στο αρθρο σας- ούτε κι έμμεση...
ίσως οι Τσιγγάνοι που το εμπορικό τους δαιμόνιο τους κάνει να μπορούν να διακρίνουν ακόμα κι ενστικτωδώς το κέρδος από τη ζημία, διαβλεπουν πόσο ζημιογόνος παράγοντας για την οικονομική, επαγγελματική, οικογενειακή κ.α. εξέλιξή τους είναι η εκπαίδευση και γι'αυτο την αποκλείουν.
Κι εδώ λοιπόν τίθεται ακόμα πιο έντονα το ερώτημα "Γιατί κάποιοι Τσιγγάνοι ωστόσο συνεχίζουν κι ολοκληρώνουν την εκπαίδευσή τους???" και πέρα από τη θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης και τους κώδικες του Bernstein, ίσως να χρειαστεί να πάρω και μια ιδέα από το θεωρητικό πλαίσιο της Άσπας Χ. για το σαδομαζωχισμό...